Huntington’s disease research news.

In duidelijke taal. Geschreven door wetenschappers.
Voor de wereldwijde HD-gemeenschap.

EuroBuzz 2014: dag drie

Ons derde en laatste verslag van de 2014 Europese Huntington’s Disease Network bijeenkomst in Barcelona

Vertaald door Lieke Klein Haar

Ons laatste verslag van de Europese HD Network bijeenkomst. Voor het eerst zullen video’s van veel presentaties, inclusief onze ‘EuroBuzz’ sessies, binnenkort online beschikbaar worden gemaakt.

08:09 – De EHDN-sessie van deze ochtend richt zich op een van de meest opwindende therapeutische opties van allemaal – huntingtine-verlaging

08:10 – Leslie Thompson is geïnteresseerd in hoe kleine veranderingen in het huntingtine-eiwit zelf de afbraak ervan beïnvloeden. Als we kunnen begrijpen hoe cellen normaal gesproken van huntingtine afkomen, kunnen we het proces misschien versnellen met medicijnen. Thompson’s team onderzoekt een belangrijke route die cellen gebruiken om van huntingtine af te komen, genaamd “sumoylering” (echt waar!). Een andere manier om cellen met de HD-mutatie te helpen, is door ze te helpen eiwitten zorgvuldiger te maken. Cellen maken eiwitten om het meeste van hun werk te doen, die in complexe vormen moeten vouwen, en dit proces kan soms misgaan. Een normaal onderdeel van de eiwitvouwingsmachinerie van de cel heet TRIC. Cellen meer TRIC geven, beschermt ze tegen de HD-mutatie. Thompson onderzoekt nu verschillende manieren om TRIC in de hersenen te krijgen, om te begrijpen of dit een therapeutische optie voor HD zou kunnen zijn.

Leslie Thompson van UC Irvine was een van de sprekers van vandaag. Haar team bestudeert het gemuteerde huntingtine-eiwit en manieren om de schade die het veroorzaakt te verminderen
Leslie Thompson van UC Irvine was een van de sprekers van vandaag. Haar team bestudeert het gemuteerde huntingtine-eiwit en manieren om de schade die het veroorzaakt te verminderen

08:27 – Doug Macdonald van de CHDI-stichting werkt al lange tijd aan huntingtine-verlagende therapieën. Huntingtine-verlaging is een van de meest opwindende potentiële therapieën voor HD. Het gemuteerde HD-gen wordt door de cel gebruikt om een kopie te maken die we een “boodschapper-RNA” noemen, dat vervolgens wordt omgezet in een eiwit. In de war? Verrassend genoeg zijn er nu therapieën die elk van deze niveaus kunnen aanvallen – gen, boodschapper en eiwit, om te proberen er vanaf te komen. Dus welke aanpak zal het beste werken om de symptomen van HD te verminderen? CHDI probeert, samen met andere onderzoekers, een aantal benaderingen. Een probleem bij al deze benaderingen is: hoe weten we of we de huntingtine-niveaus hebben verlaagd? Verbazingwekkende nieuwe methoden stellen onderzoekers in staat om individuele kopieën van het huntingtine-eiwit te tellen. Omdat ze zo gevoelig zijn, laten deze technieken wetenschappers toe om huntingtine te meten in cerebrospinale vloeistof, die de hersenen omringt. Als we medicijnen in de hersenen kunnen krijgen om HTT te verlagen, kunnen we misschien verzekeren dat het werkt door ruggenmergvloeistof te verzamelen. Het doneren van ruggenmergvloeistof is niet triviaal, maar het is veel gemakkelijker dan je hersenen doneren! CHDI werkt aan de ontwikkeling van hightech metingen van hersenfunctie die werken in HD-muizen, in de hoop dat ze ook bij mensen zullen werken.

08:51 – Jang-Ho Cha, van Merck en de HDSA, spreekt de conferentie toe over de uitdaging van klinische proeven bij HD. “Onze eindstreep: Behandelingen voor HD. Wat hebben we nodig om dit punt te bereiken?” Zonder een pad door klinische proeven krijgen we geen effectieve behandelingen. Er zijn twee soorten onderzoek nodig om tot klinische proeven te komen – “klinisch” werk bij mensen, en “pre-klinisch” werk in het lab. Onderweg zullen er onmogelijk lijkende kloven zijn, maar als we slim zijn, komen we er overheen. Zodra we uitvinden hoe we schijnbaar onmogelijke problemen voor één proef kunnen oplossen, zullen de oplossingen toekomstige proeven helpen versnellen. De eerste fase van het testen van een medicijn is een ‘fase 1’ proef. Deze proeven zijn alleen om vast te stellen dat een medicijn veilig is en goed wordt verdragen. Biomarkers, meetbare eigenschappen die bij mensen kunnen worden gemeten, helpen HD-medicijnontwikkelaars ‘op het spoor’ te blijven. Medicijnontwikkeling voor multiple sclerose werd versneld door de ontwikkeling van op MRI gebaseerde biomarkers. Deze snelle versnelling van proeven bij MS heeft geleid tot 14 behandelingen voor deze voorheen onbehandelbare ziekte. Wat is een ‘fase 2’ studie? Een studie ontworpen om enig “bewijs van concept” te leveren dat een medicijn werkt. We moeten anders denken over medicijnen die ontworpen zijn om HD-symptomen te verbeteren en die waarvan we denken dat ze de ziekte daadwerkelijk kunnen voorkomen. Betere manieren om HD-symptomen te kwantificeren zullen leiden tot kleinere, snellere en goedkopere proeven. Een ‘fase 3’ proef is ontworpen om ‘doorslaggevend’ bewijs te leveren dat een medicijn werkt, en kan leiden tot de goedkeuring ervan. “Geen patiënten, geen proeven”. Een betrokken en geïnformeerde HD-gemeenschap is nodig om de klinische proeven die we nodig hebben te voltooien.

10:10 – Prof Landwehrmeyer’s gedachten over het omgaan met teleurstelling en frustratie, Churchill citerend – “De weg naar succes is om van mislukking naar mislukking te gaan met onverminderd enthousiasme”

“We staan op het punt behandelingen te hebben die echt zouden kunnen werken – Jang-Ho Cha”

10:22 – Landwehrmeyer vertelt ons: We zeggen al jaren “De medicijnen komen eraan” – het gebeurt eindelijk

Meer informatie

De auteurs hebben geen belangenconflicten te melden.

Voor meer informatie over ons openbaarmakingsbeleid, zie onze FAQ…

Onderwerpen

, ,

Gerelateerde artikelen