
Oktober 2025: deze maand in het Huntington-onderzoek
Oktober was een inzichtrijke maand in het Huntington-onderzoek: meer duidelijkheid rond uniQure’s AMT-130, het in kaart brengen van hoe en waar HD de hersenen verandert, vroege mechanistische studies gericht op DNA-herstel, en een grote bijeenkomst die het vakgebied samenbracht.

Let op: Automatische vertaling – Mogelijkheid van fouten
Om nieuws over HD-onderzoek en trial-updates zo snel mogelijk onder zoveel mogelijk mensen te verspreiden, is dit artikel automatisch vertaald door AI en nog niet beoordeeld door een menselijke redacteur. Hoewel we ernaar streven om nauwkeurige en toegankelijke informatie te verstrekken, kunnen AI-vertalingen grammaticale fouten, verkeerde interpretaties of onduidelijke formuleringen bevatten.Raadpleeg voor de meest betrouwbare informatie de originele Engelse versie of kom later terug voor de volledig door mensen bewerkte vertaling. Als je belangrijke problemen opmerkt of als je een moedertaalspreker van deze taal bent en wilt helpen met het verbeteren van nauwkeurige vertalingen, voel je dan vrij om contact op te nemen via editors@hdbuzz.net
Deze maand bracht nieuwe onthullingen op het gebied van biomarkers, basiswetenschap en gemeenschapsbijeenkomsten. In het bijzonder zagen we hoe DNA-herstelgerichte strategieën in de schijnwerpers komen te staan, hoe hiaten in diagnose worden gekwantificeerd, en hoe het jaarlijkse Huntington’s Disease Clinical Research Congress 2025 de verbindingen binnen het vakgebied verdiepte. Samen weerspiegelen deze ontwikkelingen hoe ver het HD-onderzoekslandschap is gerijpt, en hoeveel nieuwe paden er nog te verkennen zijn.
Therapeutische & klinische onderzoekshoogtepunten
Een nadere blik: Een maand na de AMT-130 krantenkoppen
Vier weken na uniQure’s baanbrekende aankondiging gonst de HD-gemeenschap nog steeds van het nieuws. HDBuzz deed een stapje terug om uit te leggen wat de data werkelijk laten zien, en wat nog onzeker blijft.
Vroege resultaten van de kleine Fase 1/2 studie suggereren dat AMT-130 HD-progressie mogelijk met ongeveer 75% kan vertragen bij deelnemers met hoge dosis, wat het eerste bewijs markeert dat een therapie het verloop van de ziekte zou kunnen veranderen. Maar veelbelovend betekent niet bewezen. De kleine omvang van de studie, het gebruik van een Enroll-HD vergelijker in plaats van een volledige placebo-controle, en het gebrek aan peer review betekenen dat we deze resultaten voorzichtig moeten interpreteren, en er blijven onbeantwoorde vragen over duurzaamheid, veiligheid en toegankelijkheid.
Door de hype van de krantenkoppen te ontwarren, wordt een cruciaal punt versterkt: vooruitgang in HD-onderzoek is echt en versnelt, maar het gebeurt door gestage, zorgvuldige stappen, niet door plotselinge sprongen. Hoewel het nieuws hoopvol is, wordt voorzichtigheid aangeraden bij het lezen van krantenkoppen over een “genezing” of “behandeling” die te mooi zijn om waar te zijn.

Huntington study group (HSG) klinisch onderzoekscongres 2025
De oktober-bijeenkomst in Nashville bood een breed scala aan updates: nieuwe studieontwerpen, biomarker diepgaande analyses, gemeenschap-onderzoeker interacties, en vroege-fase resultaten die wijzen op verschuivende paradigma’s. En
Op een manier fungeert het congres als een broeikas voor ideeën, waarbij de zaailingen van innovatie worden gekoesterd totdat ze klaar zijn voor veldproeven. De waarde ligt hier niet alleen in de gepresenteerde resultaten, maar in de opgebouwde relaties en de verfijnde prioriteiten.
Biomarkers, mechanismen & populatieonderzoek
Mechanistische targeting van DNA-herstel bij CAG-repeat expansie
Een studie suggereert dat kleine moleculen gericht op de “DNA-scanmachines” de expansie van CAG-repeats die de genetische oorzaak van HD zijn, kunnen vertragen. Deze bevinding brengt inzicht in het mechanisme dat het begin kan aandrijven en biedt een potentiële nieuwe therapeutische invalshoek.
Dit werk combineert moleculen in een buis om een beter idee te krijgen van hoe de fout-herstelprocessen die CAG-expansie veroorzaken misgaan bij HD, waardoor onderzoekers iets tastbaars krijgen om medicijnen op te richten. Natuurlijk blijven er veel vragen: Wat is het veiligheidsprofiel? Hoe snel zou dit kunnen vertalen naar mensen? En in welk ziektestadium zou er de grootste impact kunnen zijn?
Deze maand bracht nieuwe onthullingen op het gebied van biomarkers, basiswetenschap en gemeenschapsbijeenkomsten.
Hoe groot is de Huntington-ijsberg?
Een recente wiskundige modelleringsstudie vroeg: hoeveel mensen dragen het HD-gen en blijven ongediagnosticeerd? Dit werk probeert het “verborgen” deel van de ijsberg te definiëren — mensen met het gen voor HD die niet gediagnosticeerd zijn — inzicht dat cruciaal is voor het begrijpen van de volledige ziekteimpact.
Het kennen van de grootte van de onzichtbare populatie helpt ons de werkelijke reikwijdte van therapeutische ontwikkeling te kalibreren, omdat het niet alleen degenen zijn die al gediagnosticeerd zijn die getroffen worden door HD, maar ook degenen die nog gevonden moeten worden. Het kan ook onze gemeenschapsleiders helpen beter te campagne voeren voor middelen en erkenning van hun respectievelijke regeringen en gezondheidszorgsystemen.
HDBuzz prijswinnend mechanistisch werk
Oktober presenteerde ook belangrijke bijdragen van vroege-carrière onderzoekers via de HDBuzz Prize, dit jaar gesponsord door de Huntington’s Disease Foundation (HDF):
Een artikel van Gravity Guignard onderzocht hoe het verlagen van niveaus van niet-uitgebreid huntingtin-eiwit, of de “goede” versies, veilige medicijnontwikkeling kan compliceren. Dit werk is een herinnering dat het verlagen van niveaus van een doelwit voorzichtig moet worden gedaan.
Een ander artikel van HDBuzz Prize winnaar Chloe Langridge belichtte het eiwit SGTA als een potentieel therapeutisch doelwit voor HD, wat toevoegt aan de groeiende lijst van “ondersteunende eiwitten” in de cel die indirect ziekteeffecten kunnen verbeteren.
Deze mechanistische stukken versterken dat het concept van het vakgebied van “huntingtin targeten” evolueert naar “het moleculaire netwerk rond huntingtin beïnvloeden.”

Vroege aanwijzingen in de HD-hersenen: veranderingen in kaart brengen vanaf de geboorte
Een recente studie gebruikte gespecialiseerde technieken die onderzoeken waar en hoe cellen in de hersenen van muizen beïnvloed worden door HD. Ze vonden dat er veranderingen zijn op het niveau van individuele cellen lang voordat symptomen verschijnen.
De onderzoekers vonden dat genactiviteitsverschuivingen lijken te beginnen bij de geboorte in HD-muizen, vooral in het striatum en de cortex, de hersengebieden die het meest getroffen zijn bij de ziekte. Medium spiny neuronen kunnen vroege overactivatie hebben van belangrijke identiteitsgenen die later afnemen, terwijl corticale ontwikkelingsgenen vanaf het begin verminderd lijken te zijn.
Deze bevindingen suggereren een time-lapse beeld van HD-progressie, waarbij wordt benadrukt dat moleculaire veranderingen vroeg beginnen maar geleidelijk evolueren, wat bepaalt welke cellen het meest kwetsbaar worden.
Thema’s die de maand verenigden
- Mechanisme eerst, vertaling daarna — Er is een duidelijke focus op het begrijpen van hoe HD werkt (DNA-herstel, eiwitnetwerken). Deze inzichten zullen cruciaal zijn wanneer behandelingen die gericht zijn op het functioneren van het huntingtin-eiwit naar de kliniek vertalen.
- Het onbekende kwantificeren — Of het nu gaat om ongediagnosticeerde dragers of ongeteste eiwitnetwerken, oktober benadrukte het meten van de verborgen delen van het HD-landschap.
- Gemeenschap en samenwerking zijn belangrijk — Grote bijeenkomsten, transparantie rond complex mechanistisch werk, en de vooruitgang van onderzoeksprojecten met hulp van de HD-gemeenschap versterken dat vooruitgang niet in isolatie gebeurt, maar door collectieve inspanning.
- Voorzichtig optimisme met nauwkeurigheid — Hoewel het tempo van HD-onderzoek lijkt te versnellen, zijn onderzoekers toegewijd aan het overbrengen van een accurate boodschap aan de gemeenschap en is het vakgebied terecht bedachtzaam voor veiligheidssignalen, valse sporen, en de behoefte aan robuuste data.
Je steun helpt ervoor te zorgen dat families overal geïnformeerd en bekrachtigd blijven terwijl de wetenschap ons allemaal vooruit brengt naar een HD-vrije toekomst. Dank je!
Falling into Hope
Onafhankelijke verslaggeving door HDBuzz blijft van vitaal belang, vooral nu we vooruitgaan naar ziekte-modificerende medicijnen. De maand oktober zette onze 8-weken donatie-campagne voort, “Falling Into Hope”.
Met de vrijgevigheid van de gemeenschap konden we ons oorspronkelijke fondsenwervingsdoel van $30.000 overtreffen! Je steun helpt ervoor te zorgen dat families overal geïnformeerd en bekrachtigd blijven terwijl de wetenschap ons allemaal vooruit brengt naar een HD-vrije toekomst. Dank je!
Samenvatting
- Nieuw klein-molecuul werk richt zich op DNA-herstelmachines, wat veelbelovend maar vroeg is.
- Het Huntington Study Group (HSG) HD Clinical Research Congress 2025 bevorderde grote-beeld afstemming en data-uitwisseling.
- Studies die ongediagnosticeerde gendragers modelleren benadrukken verborgen ziekteimpact.
- Prijswinnend mechanistisch werk over “goed huntingtin” en SGTA tonen complexiteit van doelwitten.
- De maand benadrukte meting, mechanisme en gemeenschap, in balans.
For more information about our disclosure policy see our FAQ…

